گلایه دختر دوچرخه‌سوار از فدراسیون: در ۲۳ سالگی مرا کنار گذاشته‌اند/ تجهیزات و تمرینات قدیمی است

ستاره زرگر، دوچرخه‌سوار سرعت، در گفتگویی با ایسنا از وضعیت نامناسب این رشته در ایران انتقاد کرد. وی با اشاره به عدم حمایت کافی فدراسیون، کمبود اردوهای تمرینی و ضرورت حضور در اردوهای بین‌المللی برای پیشرفت، گفت: رقابت در سطح آسیا با ورزشکارانی که در مسابقات جهانی مدال می‌گیرند، بسیار دشوار است. فدراسیون، به جای برگزاری اردوهای متعدد، تنها به اعزام ما به قهرمانی آسیا اکتفا کرده و حتی حضور در کاپ آسیا نیز با هزینه شخصی بوده است.

زرگر در ادامه افزود: پیش از هر اردو، رکوردهای زمانی غیرممکن و دست‌نیافتنی برای ما تعیین می‌کردند و اعزام به مسابقات منوط به ثبت این رکوردها بود. در حالی که با تمرینات منظم و تحت نظر مربی در اردوهای تیم ملی می‌توان به بهبود رکوردها امیدوار بود. این انتظار نابجا، پیش از هرگونه تمرین سیستماتیک، مانع پیشرفت ما شده است.

وی با اشاره به دوران حضور نایب رئیس سابق فدراسیون، خانم ساکی، گفت: در زمان ایشان حمایت مالی قابل توجهی وجود داشت، اما پس از رفتن ایشان، بخش سرعت عملاً کنار گذاشته شد و حتی برای حضور در مسابقات نیز مجبور به تأمین هزینه‌های شخصی و یافتن اسپانسر هستیم. متأسفانه، به دلیل عدم پخش مسابقات دوچرخه‌سواری بانوان از تلویزیون، یافتن اسپانسر نیز بسیار دشوار است.

این ورزشکار ۲۳ ساله، از کنار گذاشته شدنش در اوج دوران ورزشی‌اش ابراز تأسف کرد و گفت: انتظار داشتم فدراسیون حداقل تماسی با من داشته باشد، اما حتی یک تماس هم نگرفته‌اند. در مسابقات قهرمانی کشور، به دلیل فقدان رکابزنان سرعت، ورزشکاران رشته استقامت مجبور به شرکت در این بخش شدند. من که در سن ۲۳ سالگی باید به اوج پتانسیل خود می‌رسیدم، هم اکنون به عنوان مربی بدنسازی و دوچرخه‌سواری در خوزستان فعالیت می‌کنم. البته تمرینات شخصی خود را رها نکرده‌ام، اما تمرکز اصلی‌ام بر مربیگری است، کاری که در این سن نباید انجام دهم. فدراسیون هم زنان و هم مردان را در بخش سرعت رها کرده است.

زرگر در پاسخ به این سؤال که آیا با یک یا دو اردو در پیست سیمانی می‌توان در آسیا موفق شد، گفت: سال‌هاست که نیاز به پیست چوبی را اعلام کرده‌ایم. در سرعت، صدم ثانیه‌ها اهمیت دارند و حتی خواستار اعزام حداقل یک ماه قبل از مسابقات بودیم تا در پیست چوبی تمرین کنیم، اما همیشه چند روز مانده به مسابقات اعزام می‌شویم و به دلیل عدم تطابق با پیست چوبی، گاهی حتی دچار حادثه نیز می‌شویم.

او در مورد تجهیزات نیز گفت: دوچرخه من مربوط به سال ۲۰۱۸ است و باید با رکابزنانی که از دوچرخه‌های مدل ۲۰۲۴ استفاده می‌کنند، رقابت کنم. تجهیزات در دوچرخه‌سواری سرعت بسیار مهم است. کشورهای دیگر نه تنها تجهیزات خود را به‌روز کرده‌اند، بلکه از آنالیزورهای پیشرفته نیز استفاده می‌کنند. دوچرخه‌سواری ورزشی گران قیمت است و فدراسیون باید در تأمین تجهیزات دوچرخه‌سواران نقش فعال‌تری داشته باشد.