استراتژی محافظه‌کارانه اوسمار، دربی را به تساوی کشاند

شهرآورد پایتخت میان تیم‌های پرسپولیس و استقلال، بار دیگر با نتیجه‌ای بدون گل و تساوی به پایان رسید. این دومین تجربه اوسمار ویرا، سرمربی پرسپولیس، در قامت هدایت سرخ‌پوشان دربی بود و تحلیل‌ها پس از این دیدار حاکی از آن است که او از کسب نتیجه تساوی در این بازی حساس راضی به نظر می‌رسید. این رویکرد، سوالاتی را درباره استراتژی کلی اوسمار در یک مسابقه با اهمیت نظیر دربی مطرح می‌کند؛ جایی که پرسپولیس، با توجه به موقعیتش در جدول لیگ برتر، نیاز مبرم‌تری به پیروزی داشت.

`image`

شروع امیدبخش پرسپولیس در دربی: تسلط ابتدایی تیم اوسمار

تیم پرسپولیس، تحت هدایت اوسمار، دیدار دربی را با همان سیستم پایه ۱-۱-۴-۴ و ترکیبی معقول آغاز کرد. در نیمه نخست و به‌ویژه تا دقیقه ۳۰، شاگردان اوسمار نمایش قابل قبولی ارائه دادند. آن‌ها با فوتبالی مالکانه، توپ‌گیری‌های مؤثر در میانه میدان و کارهای ترکیبی، موفق شدند موقعیت‌هایی را روی دروازه حریف خلق کنند. در ۲۰ دقیقه ابتدایی، پرسپولیس سه بار به سمت دروازه استقلال شوت‌زنی کرد، در حالی که دروازه‌بان حریف تا دقیقه ۲۶ عملاً درگیر بازی نشد. برتری پرسپولیس در میانه میدان و عدم باج‌دهی در کناره‌ها، امیدها را برای زدن گل برتری در نیمه اول افزایش داد. با این حال، در ۱۵ دقیقه پایانی نیمه اول، تیم اوسمار از تب و تاب افتاد و روند هجومی‌اش کند شد.

`image`

تحول تاکتیکی پرسپولیس در نیمه دوم دربی و افول هجومی

با آغاز نیمه دوم، انتظار می‌رفت پرسپولیس، با توجه به نیاز بیشترش به سه امتیاز دربی و وضعیت جدول، با فرمی تهاجمی‌تر ظاهر شود و دست بالا را داشته باشد. اما این اتفاق رخ نداد. پرسپولیس در نیمه دوم، هم در مالکیت توپ با حریف بالانس شد و هم در خلق موقعیت‌های گلزنی دچار مشکل بود. در ۳۰ دقیقه ابتدایی نیمه دوم، تیم اوسمار تحت تأثیر پرس شدید حریف قرار گرفت و در بازیسازی ناموفق بود؛ به گونه‌ای که خط میانی پرسپولیس عملاً از جریان بازی خارج شد. این تغییر در رویکرد تاکتیکی، هرگونه پتانسیل هجومی تیم را کاهش داد.

تعویض‌های بحث‌برانگیز اوسمار و محافظه‌کاری در دربی

تصمیمات اوسمار در مورد تعویض‌ها در نیمه دوم این دربی نیز مورد توجه بسیاری از کارشناسان و هواداران قرار گرفت. وی اولین تغییر خود را در خط حمله و در میانه نیمه دوم انجام داد.

لیست تعویض‌های کلیدی اوسمار در این دربی:

ورود مهدی عمری به جای امید عالیشاه در پست مهاجم سایه.

حضور بیفوما به جای عمری، که احمدزاده را به هافبک راست منتقل کرد.

با وجود این تغییرات، پرسپولیس در ۱۵ دقیقه پایانی مسابقه شرایط نسبتاً بهتری پیدا کرد، اما این تعویض‌ها فشار لازم را برای رسیدن به گل ایجاد نکرد. به نظر می‌رسید اوسمار به همین که تیمش در ۱۵ دقیقه پایانی بازی برتر باشد و حریف به دروازه نزدیک نشود، قناعت کرده است. کارشناسان بر این باورند که اوسمار می‌توانست با تغییرات شجاعانه‌تر، نظیر استفاده از بازیکنانی مانند سعید خدابنده‌لو و محمد عمری (که در این بخش، به نظر می‌رسد منظور از عمری، یک بازیکن جدیدتر برای افزایش تحرک است، نه تعویض قبلی) یا مهدی ترابی در خط میانی و حمله، تحرک تیم را افزایش داده و فشار بیشتری روی دروازه حریف وارد آورد، اما او به دو تعویض خود بسنده کرد و فرصت‌های احتمالی برای کسب پیروزی در دربی را از دست داد.

`image`

دربی بدون گل: ابهام در استراتژی پیروزی‌بخش اوسمار

نیمه دوم دربی برای پرسپولیس، در مجموع، ناامیدکننده بود. به جز یک موقعیت در دقیقه ۸۵ که آن هم از روی یک ضربه ایستگاهی به دست آمد، پرسپولیس هیچ موقعیت گلزنی مهم دیگری را در این نیمه خلق نکرد. این ضعف در فاز هجومی، به خصوص در نیمه‌ای که پرسپولیس برای کسب سه امتیاز حیاتی بود، سوالات جدی را درباره استراتژی اوسمار برای کسب پیروزی در چنین بازی‌هایی ایجاد می‌کند. آیا هدف اصلی اوسمار در این دربی، نباختن بود تا پیروز شدن؟ تساوی بدون گل در این دربی، هرچند یک باخت محسوب نمی‌شود، اما از منظر هواداران و نیاز تیم به صعود در جدول لیگ برتر، شاید یک نتیجه از دست رفته تلقی شود.

`image`

باشگاه خبری ورزشکاران ایران


مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *