پس از ۱۴ سال انتظار، تیم فوتبال ملوان بندرانزلی بار دیگر به فینال جام حذفی راه یافته است. این صعود، نه تنها هواداران قدیمی را به وجد آورده، بلکه یادآور روزهای درخشان “نسل طلایی” ملوان در دهه ۸۰ شمسی است. نسلی که این بار، به جای حضور در زمین، از جایگاه‌های مدیریتی، مربی‌گری و سرمربیگری، معمار این موفقیت بزرگ شده‌اند.
بازگشت به دوران طلایی
آخرین حضور ملوان در فینال جام حذفی به فصل ۸۹-۹۰ بازمی‌گردد؛ فصلی که ستاره‌هایی نظیر پژمان نوری (مدیرعامل فعلی ملوان)، هادی تامینی، سعید سالارزاده، محمد نزهتی، آدریانو آلوز و مهرداد اولادی در اوج دوران بازیگری خود قرار داشتند. این بازیکنان که در آن زمان موتور محرک تیم بودند، اکنون با تجربیات ارزشمند خود، راهنمای نسل جدید ملوان شده‌اند. حضور جلال رافخایی و پژمان نوری در کادر مدیریتی و فنی، نمادی از این انتقال تجربه و عزم راسخ برای احیای شکوه گذشته است.
رویای قهرمانی در دست بومی‌ها
حالا پس از گذشت بیش از یک دهه، کادر بومی ملوان با تکیه بر دانش و تجربه خود، و با کسب نتایج امیدوارکننده در لیگ برتر، توانسته‌اند این تیم را به فینال جام حذفی برسانند. این دستاورد، نه تنها نشان‌دهنده تعهد و تلاش آنهاست، بلکه بیانگر اهمیت سپردن سکان هدایت تیم به دست افرادی است که با ریشه‌ها و فرهنگ باشگاه به خوبی آشنا هستند.
ملوان با این صعود، برای هشتمین بار در تاریخ خود به فینال جام حذفی رسیده است. با سه عنوان قهرمانی در این رقابت‌ها، ملوان یکی از پرافتخارترین تیم‌ها در تاریخ جام حذفی ایران به شمار می‌رود. این بار نیز، هدف نهایی، کسب چهارمین جام و تاریخ‌سازی دوباره برای باشگاه ریشه‌دار ملوان است. آیا این نسل جدید، با الهام از گذشته و با تکیه بر تجربه بزرگان خود، می‌تواند رویای قهرمانی را به حقیقت تبدیل کند؟