در دنیای پررقابت فوتبال، برندهای شرطبندی و قمار به جزئی جداییناپذیر از لباسهای بازیکنان لیگ برتر انگلیس تبدیل شده بودند. این صنعت با قراردادهای سودآور، به باشگاهها در دوران رقابتهای مالی شدید، کمک مالی شایانی میکرد. اما به نظر میرسد که این دوره به پایان رسیده است و تیمهای لیگ برتر تصمیم به لغو اسپانسرهای شرطبندی از ابتدای فصل 2026-27 گرفتهاند.
سایت خبری «اتلتیک» در گزارشی گسترده، به آینده اسپانسرینگ در لیگ برتر انگلیس و تغییراتی که به دنبال حذف سایتهای قمار و شرط بندی از لباس تیمها ایجاد میشود، پرداخته است.
در گزارش «اتلتیک» آمده است:
این تصمیم اتحادیه فوتبال انگلیس چه تغییراتی به همراه خواهد داشت؟ آیا باشگاهها قادر خواهند بود خلاءهای مالی ایجاد شده را پر کنند یا اسپانسرها به روشهای دیگری برای دور زدن قوانین جدید عمل خواهند کرد؟ پروفسور «تیلو کُنگل» از دانشگاه تمپل در فیلادلفیا، معتقد است پر کردن این خلأ مالی جالب خواهد بود و به رقابتهای عظیم در بخشهای مالی و فناوری اشاره دارد که برخی از آنها، مانند شرطبندی، به عنوان گزینههایی تلقی میشوند که به لحاظ اخلاقی مشکلاتی دارند.
تبلیغات لباسهای ورزشی از زمان ظهور آن در فوتبال انگلیس، تغییر قابل توجهی کرده است. باشگاه کترینگ تاون در سال ۱۹۷۶، با اضافه کردن نام یک کسبوکار محلی به لباسهای خود، اولین قدمها را در این زمینه برداشت. با گذشت زمان، توافقهای اسپانسری با رشد بینالمللی فوتبال همراه شده و حالا برندهای جهانی جایگزین کسبوکارهای محلی شدهاند.
هزینههای بالای شرطبندی
دلیل اصلی تسلط اسپانسرهای شرطبندی در سالهای اخیر، پیشنهاد مبلغ بیشتر از سوی این برندها بوده است. به عنوان مثال، یک باشگاه تازهصعود کرده به لیگ برتر میتواند انتظار داشته باشد که حدود ۵ تا ۶ میلیون پوند از فروش فضای تبلیغاتی روی لباسهای خود به دست آورد. این در حالی است که اگر به دنبال اسپانسرهای غیرشرطبندی باشند، ممکن است این مبلغ به ۲.۵ تا ۳ میلیون پوند کاهش یابد.
از آنجایی که لیگ برتر انگلیس به دنبال همگام شدن با دیگر کشورها در اروپا است که در آنها اسپانسرهای شرطبندی ممنوع شدهاند، به نظر میرسد که آیندهای متفاوت در انتظار اسپانسرهای شرطبندی باشد. با این حال، این تصمیم ممکن است بر درآمد باشگاهها تأثیر منفی بگذارد و آنها را مجبور کند که برای جذب اسپانسرهای جدید، خلاقانهتر عمل کنند.
پیشبینی میشود که در این دوره جدید، برندهای جدیدی مانند شرکتهای فناوری مالی، شرکتهای مسافرتی و حتی رمز ارزها به بازار اسپانسرینگ فوتبال وارد شوند. برخی از این برندها ممکن است با هدف استفاده از محبوبیت لیگ برتر در سطح جهانی، به این عرصه وارد شوند. با این حال، برخی تحلیلگران اعتقاد دارند که اسپانسرهای شرطبندی به راحتی خواهند توانست در قالبهای دیگر مانند اسپانسری آستین لباسها باقی بمانند و به همین دلیل، تغییرات اساسی در فوتبال انگلیس رخ نخواهد داد.
با توجه به اینکه اسپانسرهای شرطبندی قرار نیست به طور کامل از عرصه فوتبال حذف شوند، باشگاهها باید به روشهای خلاقانهتری برای جذب درآمد فکر کنند. شاید در نهایت، آنچه که در حال حاضر به عنوان یک ممنوعیت به نظر میرسد، به فرصتهای جدیدی برای اسپانسرها و باشگاهها تبدیل شود.
وضعیت فعلی اسانسرینگ سایتهای شرطبندی
در حال حاضر، ۱۱ تیم از ۲۰ تیم لیگ برتر انگلیس، اسپانسرهای سایتهای قمار و شرطبندی را روی پیراهنهای خود دارند.
درآمد تجاری
میانگین درآمد تجاری برای ۶ تیم بزرگ لیگ برتر: ۲۵۵ میلیون پوند (سال ۲۰۲۲-۲۳).
میانگین درآمد تجاری برای ۱۴ تیم دیگر: ۳۱ میلیون پوند.
کمترین درآمد تجاری: بورنموث با ۱۳ میلیون پوند.
بیشترین درآمد تجاری: منچسترسیتی با ۳۴۷ میلیون پوند.
پیامدهای مالی
تیمهای تازهصعود کرده به لیگ برتر انگلیس میتوانند حدود ۵ میلیون تا ۶ میلیون پوند برای اسپانسری در قسمت جلوی پیراهن دریافت کنند در حالی که این درآمد برای اسپانسرهایی غیر از سایتهای قمار و شرطبندی ۲.۵ الی ۳ میلیون پوند است..
اسپانسرهای شرطبندی معمولاً حدود ۲۰ درصد بیشتر از اسپانسرهای غیر شرطبندی پیشنهاد میدهند.
دهه ۱۹۹۰: تسلط شرکتهای الکترونیکی بر بازارهای اسپانسری.
دهه ۲۰۰۰: شرکتهای مخابراتی مانند وودافون و O۲ بر اسپانسرینگ لیگ برتر انگلیس غالب شدند.
دهه ۲۰۱۰: شرکتهای مالی و سایتهای شرطبندی رایجتر شدند و جای شرکتهای دیگر را گرفتند.
مقررات و گزینههای جایگزین:
اقدامات کشورهای دیگر: کشورهایی مانند ایتالیا (از ۲۰۱۹) و اسپانیا (از ۲۰۲۱-۲۲) نیز اسپانسری شرطبندی را محدود کردهاند.
گزینههای بالقوه:
ممکن است اسپانسرهای ارزهای دیجیتال، شرکتهای فناوری، شرکتهای هواپیمایی و نهادهای گردشگری برای پر کردن خلأ اسپانسرهای شرطبندی وارد عمل شوند.
اسپانسرهای آستین
این ممنوعیت، اسپانسرهای آستین را دستخوش تغییر نمیکند و ممکن است شاهد ورود برندهای شرطبندی به این بخش باشیم.