“`html
علی داودی در گفتگویی اختصاصی با ایسنا، در خصوص سکوت پیش از مسابقات جهانی بحرین پیرامون پیشرفت‌هایش در تمرینات، توضیح داد: هدفم، نمایش قدرت در میدان مسابقه بود، هرچند نتیجه مطابق انتظار پیش نرفت. با این حال، خدا را شکر که توانستم رکورد شخصی‌ام را بهبود بخشم. در تمرینات، وزنه‌های ۲۱۰ کیلوگرم یک ضرب و ۲۶۰ کیلوگرم دو ضرب را بلند کرده بودم و مشتاقانه منتظر درخشش در مسابقات جهانی بودم. تمام تمرکزم کسب مدال طلای مجموع بود، اما اجحاف داوران مانع از این امر شد. اگر قضاوت منصفانه‌ای می‌شد، قطعا به مدال طلا می‌رسیدم و طلسم سال‌های گذشته را می‌شکستم.
وی افزود: پیش از این، از نظر روحی و روانی شرایط مطلوبی نداشتم. ناکامی در المپیک مرا آزار می‌داد؛ به‌خصوص داوری ناعادلانه در المپیک که در آن، وزنه ۲۵۵ کیلوگرم تالاخادزه با وجود خطا، پذیرفته شد، در حالی که وزنه ۲۵۷ کیلوگرم من رد شد. اگر وزنه تالاخادزه خطا اعلام می‌شد، می‌توانستم نفس بگیرم و نتیجه به کلی تغییر می‌کرد.
اشتباه فاحش وزنه‌بردار بحرینی
داودی در پاسخ به سوال درباره فیلم حرکت اول دو ضرب خود با وزنه ۲۵۰ کیلوگرم که رد شد، گفت: بله، فیلم را دیده‌ام، اما وزنه لالایان از ارمنستان هم مشکوک بود. همچنین حرکت یک ضرب ۲۰۵ کیلوگرم گورمیناسیان از بحرین، خطای بسیار مشهودی داشت که نادیده گرفته شد. حرکت دوضرب او نیز خطای واضحی بود، اما باز هم پذیرفته شد.
وزنه ۲۵۳ کیلوگرم؛ لحظه‌ای حساس و سرنوشت‌ساز
او در مورد تمرکز خود برای بلند کردن وزنه ۲۵۳ کیلوگرم و جلوگیری از حذف، توضیح داد: وزنه بسیار حساسی بود. نمی‌دانستم چه باید کنم! مثل پنالتی دقیقه ۹۰ بود. هر طور بود، وزنه را بلند کردم. از همان وزنه ۲۵۳ کیلوگرم مشخص بود که توانایی بلند کردن وزنه‌های سنگین‌تر و کسب مدال طلای مجموع را دارم.
داودی درباره کسب مدال نقره مجموع جهان و نارضایتی‌اش از این نتیجه، گفت: با توجه به نزدیکی به حذف، شوکه و تحت فشار بودم. قطعا اگر مدالم طلا بود، بسیار خوشحال‌تر می‌شدم. چهار ماه شبانه‌روز برای کسب طلای مجموع تلاش کردم و امیدوارم مردم از مدال نقره نیز راضی باشند.
او ادامه داد: زمانی که تالاخادزه در دسته فوق سنگین حضور داشت، رقابت بسیار سخت بود، اما اکنون شرایط بهتر شده است. راحت‌تر می‌توان رقابت کرد. در تمرینات، مرزهای جدیدی را پشت سر گذاشته‌ام که رقابت‌ها را نزدیک‌تر می‌کند و کسب مدال برای دیگران آسان نیست. تلاش می‌کنم در مسابقات بعدی، مدال طلای فوق سنگین را کسب کنم.
تبعیض و بی‌مهری در وزنه‌برداری پیش از المپیک
نایب قهرمان المپیک توکیو در پاسخ به سوال درباره ناراحتی‌هایش پیش از المپیک پاریس که بر وضعیت روحی و روانی او تاثیر گذاشته بود، گفت: کمیته ملی المپیک برای ورزشکاران تلاش زیادی کرد، اما در وزنه‌برداری، با بی‌مهری و تبعیض روبرو بودیم. پیش از المپیک، دغدغه‌های مالی داشتیم. آقای خسروی وفا پیش از المپیک به فدراسیون وزنه‌برداری آمد و به من گفت که مرا شانس مدال نمی‌داند و به همین دلیل حقوق پایینی برایم در نظر گرفته است. این حرف برای ورزشکاری که قرار است به المپیک برود، بسیار آزاردهنده است.
وی ادامه داد: من به دنبال پول نیستم. اگر پول می‌خواستم، وارد بازار کار می‌شدم. در المپیک پاریس، مسئولان کمیته ملی المپیک با تیم کامل حضور داشتند، اما حتی یک بار هم به تمرینات وزنه‌برداری نیامدند، در حالی که از تمرینات سایر رشته‌ها بازدید می‌کردند. روز مسابقه من هم هیچ‌کس در سالن حضور نداشت. اگر فیلم مسابقه دسته فوق سنگین المپیک را ببینید، در زمان معرفی من، به دنبال مسئولان ایرانی بودم، اما کسی نیامد.
در المپیک، مثل یک ورزشکار بی‌صاحب بودم
داودی با انتقاد از مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک، گفت: مسئولان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش فقط دنبال دوربین بودند. شاید اگر داوران متوجه حضور مسئولان ورزش ایران می‌شدند، خطاهای واضح را اعلام می‌کردند. من مثل یک ورزشکار بی‌صاحب در المپیک وزنه زدم و پایین آمدم. تیم همراه آقای هاشمی حدود ۱۵ نفر بودند، اما حتی یک نفر هم فرصت نداشت برای تماشای رقابت فوق سنگین بیاید؟ آقای اسبقیان هم نمی‌توانست بیاید؟ دسته فوق سنگین یکی از مهم‌ترین رقابت‌های وزنه‌برداری المپیک است و به نظر می‌رسد برای آنها اهمیتی نداشت. پیش از المپیک، با روح و روان من بازی کردند و در المپیک هم در تمرین یا مسابقه فوق سنگین حضور نداشتند. نمی‌خواهم ناکامی در المپیک را گردن کسی بیندازم، اما مسائل روحی و روانی بی‌تاثیر نبودند. امیدوارم بتوانم این مسائل را فراموش کنم.
نمی‌دانم مشکلشان با وزنه‌برداری چیست؟
داودی در مورد تبعیض بین ورزشکاران گفت: به ورزشکاری که مقام ششم آورده، می‌گویند تاریخ‌سازی کرده و به او پاداش می‌دهند، در حالی که آن رشته در المپیک سابقه مقام چهارمی هم داشته است. ورزشکاران مدال‌آور حرفه‌ای هستند، اما برخی ورزشکاران هستند که کمیته ملی المپیک از آنها حمایت بیشتری می‌کند. من کاری به هیچ ورزشکاری ندارم، اما نمی‌دانم مشکلشان با وزنه‌برداری چیست.
“`
