عملکرد ضعیف خط دفاعی تیم ملی در دو بازی اخیر، زنگ خطری جدی برای کادر فنی به صدا درآورده است. زوج دفاعی علی نعمتی و شجاع خلیلزاده در مجموع 120 دقیقه، چهار گل دریافت کردند؛ آماری نگرانکننده که چهار برابر تعداد گلهای خورده در چهار بازی پیشین است. این زوج، علیرغم حضور مشترک، نتوانستند از عهدهی وظایف خود به خوبی برآیند و باعث نگرانی مربی تیم ملی شدهاند.
حضور حسین کنعانیزادگان پس از اخراج خلیلزاده نیز نتوانست مانع از فروپاشی خط دفاعی شود. در کمتر از پنج دقیقه پس از ورود او، دو گل دیگر به ثمر رسید. انتخاب زوج نعمتی و کنعانی در بازی بعدی نیز به همان نتیجه منجر شد و دو گل دیگر به دروازه ایران راه یافت. هرچند دو گل از چهار گل خورده به دلیل خطاهای سایر بازیکنان (گل به خودی طارمی و پنالتی عزتاللهی) بود، اما ضعف آشکار در پوشش مهاجمان حریف به ویژه در بازی با قرقیزستان، کاملا مشهود بود. مهاجم قرقیزی، کوجو، به راحتی و بدون هیچ مزاحمتی توانست دروازه ایران را باز کند. این نشان از بینظمی و عدم هماهنگی در خط دفاعی تیم ملی دارد. عدم فشار کافی بر مهاجمان حریف، به وضوح قابل مشاهده بود و نعمتی به عنوان مدافع، عملا تماشاگر گل بود.
این عملکرد ضعیف، امیر قلعهنویی را به فکر فرو برده است. او احتمالا در فیفادی بعدی، با تغییرات اساسی در خط دفاعی تیم ملی ظاهر خواهد شد و بازگشت شجاع خلیلزاده محتمل به نظر میرسد. چالش بزرگ پیش روی سرمربی تیم ملی، یافتن زوج دفاعی هماهنگ و کارآمد برای بازیهای آینده است. وضعیت کنونی، نیاز مبرم به بازنگری در تاکتیکها و آمادگی جسمانی مدافعان را نشان میدهد.