در عرصه پرهیجان و مخاطره‌آمیز دوچرخه‌سواری دانهیل کوهستان، جایی که گذر از مسیرهای شیب‌دار و مملو از موانع، نیازمند شهامت و مهارت ویژه‌ای است، یک بانوی ایرانی نام خود را به عنوان نخستین زن پیشگام در این رشته به ثبت رسانده است. سمیه فراهانی، با تکیه بر علاقه وافر، پشتکار مثال‌زدنی و جسارتی ستودنی، بر زین دوچرخه‌ای با سیستم تعلیق حرفه‌ای نشسته و دل به دل مسیرهای صعب‌العبور و پرشتاب کوهستانی زده است.
سمیه فراهانی، متولد دی‌ماه ۱۳۶۰، داستان ورودش به این دنیای پر آدرنالین را با یک دوچرخه ساده متعلق به پدرش آغاز کرد. او در توصیف نخستین تجربه‌هایش می‌گوید: «هفته‌ای یک‌بار با یک دوچرخه ابتدایی به دل کوه می‌زدم، اما رفته رفته متوجه شدم که این صرفاً یک تفریح نیست؛ بلکه عشقی عمیق در وجودم ریشه دوانده است.» این علاقه روزافزون، او را به ارتقاء تدریجی تجهیزاتش سوق داد و اکنون، با وجود تمام چالش‌های مالی موجود، به عنوان یکی از معدود بانوان خاورمیانه به طور حرفه‌ای در رشته دانهیل فعالیت می‌کند.
فراهانی در گفت‌وگویی صمیمانه با خبرنگاران، از غلبه بر ترس به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیتش یاد می‌کند: «ترسیدن یک واکنش طبیعی است، اما نباید اجازه دهیم که ترس مانع پیشرفت ما شود. مسیرهای دانهیل طبیعتاً خطرناک هستند و احتمال زمین خوردن یا بروز حوادث وجود دارد. اما با تمرین مستمر و افزایش مهارت، ترس به تدریج رام می‌شود و جای خود را به اعتماد به نفس می‌دهد.»
سابقه ورزشی متنوع سمیه فراهانی، شامل ورزش‌های رزمی، بدنسازی، کاراته، کونگ‌فو و تیراندازی، ترکیبی منحصربه‌فرد از قدرت بدنی و تمرکز ذهنی را برای او به ارمغان آورده است. این آمادگی جسمانی و ذهنی، او را به یک ورزشکار تمام‌عیار برای مواجهه با مسیرهای چالش‌برانگیز دانهیل تبدیل کرده است.
او در خصوص تفاوت‌های اساسی دوچرخه‌های مورد استفاده در این رشته هیجان‌انگیز توضیح می‌دهد: «دوچرخه‌های دانهیل با سیستم تعلیق پیشرفته در جلو و وسط، به طور خاص برای سرازیری‌های خشن و عبور از موانع طراحی شده‌اند. در این رشته، خبری از رکاب زدن در مسیرهای سرازیری نیست؛ تمرکز اصلی بر حفظ تعادل، عبور ماهرانه از موانع طبیعی و مصنوعی و ثبت کمترین زمان ممکن در طول مسیر است.»
فراهانی با افتخار از تجربه حضورش در مسابقات جهانی ولیسور ایتالیا یاد می‌کند. هرچند او در این رقابت سطح بالا به فینال راه نیافت، اما حضور یک بانوی ایرانی در میان برترین دانهیل سواران جهان، یک دستاورد تاریخی و الهام‌بخش برای ورزش زنان ایران محسوب می‌شود و نشان از پتانسیل بالای بانوان ایرانی در عرصه‌های ورزشی بین‌المللی دارد.
بزرگ‌ترین مانع پیش روی این بانوی جسور چیست؟ او بی‌پرده به مسائل مالی اشاره می‌کند: «من با یک دوچرخه مدل ۲۰۱۷ تمرین می‌کنم، در حالی که رقبای جهانی من از جدیدترین مدل‌های سال ۲۰۲۵ استفاده می‌کنند که از نظر فناوری و عملکرد، تفاوت چشمگیری دارند. برای تهیه تجهیزات ابتدایی، مجبور به فروش برخی از وسایل خانه‌ام شدم. متاسفانه، هیچ حامی مالی ندارم، اما این موضوع هرگز باعث نشده که دست از تلاش بردارم و عشقم را رها کنم.»
در پاسخ به این سوال که سمیه فراهانی را در پنج سال آینده در چه جایگاهی خواهیم دید، با قاطعیت و اطمینان می‌گوید: «اگر از من حمایت شود و امکانات لازم در اختیارم قرار بگیرد، هدف نهایی من رسیدن به فینال مسابقات جهانی است و رقابت با برترین‌های این رشته. اما حتی بدون حمایت‌های مالی، من به تلاشم ادامه خواهم داد. زیرا این ورزش برای من فقط کسب عنوان قهرمانی نیست، بلکه یک سبک زندگی است، یک چالش مداوم با خودم و طبیعت.»
سمیه فراهانی در پایان صحبت‌هایش، از مادرش به عنوان بزرگ‌ترین حامی و مشوق خود یاد می‌کند و پیامی الهام‌بخش برای تمام زنان ایران دارد: «نترسید و به دنبال رویاهایتان بروید. به راهی قدم بگذارید که قلبتان شما را به آن سو می‌کشاند، حتی اگر پیش از این کسی آن مسیر را نرفته باشد. محدودیت‌ها تنها در ذهن ما وجود دارند.»
رسانه ورزشی [نام رسانه شما] از سمیه فراهانی، این بانوی شجاع و پرتلاش ایرانی، تقدیر می‌کند؛ نه فقط برای جسارت ورود به یک رشته ورزشی خاص و پرخطر، بلکه برای تبدیل شدن به نمادی از امید، تلاش بی‌وقفه و شکستن مرزهای ناممکن. داستان او، الهام‌بخش نسلی از زنان و مردان ایرانی خواهد بود که به دنبال تحقق رویاهای خود در هر زمینه‌ای هستند. تلاش و پشتکار سمیه فراهانی، گواهی است بر این حقیقت که هیچ مانعی، یارای ایستادگی در برابر اراده مصمم و قلب عاشق را ندارد.