مجمع سالیانه فدراسیون والیبال تصویر روشنی از وضعیت کنونی این رشته ارائه داد؛ از یک سو دستاورد تاریخی تیم ملی و کسب سهمیه حضور در جمع هشت تیم برتر جهان، و از سوی دیگر نشانۀ اختلافنظرها و کاهش پیوند میان تیم و توده هواداران که مدیریت فدراسیون را به واکاوی واداشته است.
مروری بر آنچه گذشت
سال ۱۴۰۳ با امید و تردید همراه بود؛ تیم ملی کار خود را در لیگ ملتها زیر نظر سرمربی خارجی آغاز کرد اما نتایج مورد انتظار حاصل نشد، قطع همکاری با آن کادر و روی آوردن به راهحل داخلی نقطۀ عطفی شد که در ادامه به کسب نتایج قابل توجه و صعود به جمع هشت تیم برتر جهان انجامید. این موفقیت نشان داد ظرفیت فنی و انسانی والیبال ایران فراتر از انتظار است اما مسیر رسیدن به آن پرتابر و پرهزینه بود.
ریشه شکاف میان مردم و والیبال
میلاد تقوی اذعان کرد که تصمیمات فنی و مدیریتی سال گذشته باعث «شکاف» میان تیم و جامعه هوادار شده است. عوامل این شکاف را میتوان در موارد زیر جست: انتظار بالای مردمی نسبت به نتیجهگیری سریع، تغییرات پیدرپی در کادر فنی، و نحوه اطلاعرسانی و مدیریت افکار عمومی پیرامون انتخابها. این شکاف نه تنها روحیه عمومی را تحت تأثیر قرار میدهد بلکه میتواند حمایتی را که تیم به آن نیاز دارد تضعیف کند.
ضرورت نقد سازنده و پاسخگویی فدراسیون
تقوی بر این نکته پافشاری کرد که انتقاد باید «سازنده و دلسوزانه» باشد و فدراسیون نیز مسئولیت دارد نقاط ضعف را بپذیرد و پاسخگو باشد. شفافیت در تصمیمگیریهای فنی، ارائه دلایل تغییر مربی و انتشار گزارشهای عملکردی میتواند به بازسازی اعتماد کمک کند و جلوی گمانهزنیها و تنشهای رسانهای را بگیرد.
برنامههای کلیدی برای تثبیت نتایج
برای تبدیل موفقیت مقطعی به روندی پایدار، فدراسیون موظف است بر سه محور تمرکز کند: تقویت ساختار لیگ داخلی، سرمایهگذاری در پرورش جوانان و توسعه علوم ورزش در حوزه بدنسازی و بازتوانی. این اقدامات نیازمند حمایت مالی، ثبات مدیریتی و همکاری نهادهای مرتبط است تا مسیر رشد تیم ملی هموار شود.
نقش رسانه و هواداران در بازسازی پیوند
رسانهها و هواداران نقشی کلیدی در شکلدهی جو حمایتی دارند؛ پوشش معقول و آگاهانه از تصمیمات فنی، پرهیز از دامنزدن به دوقطبیها و تشویق به نقد مستدل میتواند فضا را به نفع تیم تغییر دهد. فدراسیون نیز با برنامههای گفتوگومحور و اطلاعرسانی دقیق میتواند اعتماد عمومی را بازسازی کند.
چشمانداز واقعبینانه
رسیدن به جمع هشت تیم برتر جهان پایان کار نیست بلکه شروع مرحلهای است که نیازمند ثبات فنی و مدیریتی است. اگر فدراسیون با برنامهریزی بلندمدت، حمایت نهادها و تعامل سازنده با جامعه عمل کند، والیبال ایران ظرفیت تبدیل شدن به یکی از قدرتهای باثبات جهانی را دارد؛ در غیر این صورت موفقیتهای مقطعی تکرار نخواهند شد.
جمعبندی
والیبال ایران اکنون میان افتخار و آسیب اجتماعی ایستاده است؛ حفظ دستاوردها مستلزم عبور از تصمیمهای شتابزده، افزایش شفافیت و گسترش سرمایهگذاری در زیرساختها و نیروی انسانی است. پیام مجمع روشن است: تاریخسازی ممکن است اما تنها با اتکا به برنامه، ثبات و بازسازی پیوند میان تیم و مردم.
سیاوش بهرامی، یکی از روزنامهنگاران و تحلیلگران ورزشی باسابقه در مجله خبری ورزشکاران است. او با نگاهی تخصصی و دقیق به دنیای ورزش، همواره سعی دارد تا با گزارشها و تحلیلهای عمیق، به مخاطبان خود کمک کند تا درک بهتری از مسائل و رویدادهای ورزشی داشته باشند.